کلمه ولنتاین در اصل به معنی فردی بود که نامش از جعبه مخصوص بیرون می آمد و به عنوان محبوب برگزیده می شد. این روند تا سال های ۱۵۰۰ میلادی ادامه داشت. حدود سال ۱۵۳۳ ولنتاین به قطعه کاغذ تا شده ای گفته می شد که نام محبوب روی آن نوشته شده بود. پس از سال ۱۶۱۰ هدیه ای بود که به این فرد خاص داده می شد و از سال ۱۸۲۴ به شعر، نامه یا قطعه ادبی بدل شد که برای محبوب نوشته می شد.
روز ولنتاین
روز ولنتاین، (روز عشاق و یا روز عشقورزی) در فرهنگ مسیحی سدههای میانه و سپس فرهنگ مدرن غربی روز ابراز عشق است. این مناسبت هر سال در روز ۱۴ فوریه (۲۵ بهمنماه و بعضی سالها ۲۶ بهمنماه) برگزار میشود. سابقهٔ تاریخی روز ولنتاین به جشنی که به افتخار قدیس ولنتاین در کلیساهای کاتولیک برگزار میشد، باز میگردد. روز ولنتاین برگرفته از سنن روم باستان و مسیحیت میباشد.
افسانه ولنتاین
تاریخچه
کامل و دقیق ولنتاین در دست نیست و آنچه از پیشینه این روز میدانیم با
افسانه درآمیختهاست. امروزه کلیسای کاتولیک به این نتیجه رسیدهاست که
حداقل سه قدیس به نام والنتین یا والنتیوس وجود داشتهاند که همگی به قتل
رسیدهاند، به همین دلیل چندین افسانه سعی در بازگوئی تاریخچه این آئین
دارند.
طبق یک افسانه مشهور در سده سوم
میلادی، در روم باستان در دوران فرمانروایی کلاودیوس دوم کشیشی به نام
والنتین میزیسته است. کلودیوس عقیده داشت مردان مجرد نسبت به آنانی که
همسر و فرزند دارند سربازان جنگجوتر و بهتری هستند. از این رو ازدواج را
برای مردان جوان امپراتوری روم قدغن میکند. والنتین معتقد بود که این حکم
ناعادلانه است؛ لذا مخفیانه عقد سربازان رومی را با دختران محبوبشان جاری
میکرد. هنگامی که کلاودیوس این امر را دریافت، والنتین را به مرگ محکوم
کرد.
والنتین قدیس و مریدانش
ادامه مطلب ...